Σε τι κόσμο ερχόμαστε εμείς (οι επίδοξοι και αν) δημοσιογράφοι;
Καμιά φορά τα ερεθίσματα περνάνε μπροστά από τα μάτια μας χωρίς να μας προβληματίζουν ιδιαίτερα...
Στην περίπτωση δε που κανείς έχει αποφασίσει να ασχοληθεί και λίγο παραπάνω με τα τεκταινόμενα οι ειδήσεις είναι πραγματικά τόσες πολλές που δύσκολα θυμάσαι τι έχει περάσει από τα χέρια ή το πληκτρολόγιό σου...
Μια είδηση ωστόσο που διάβασα σήμερα ήταν δύσκολο να την αγνοήσω. Πόσο μάλλον να μην αναρωτηθώ:
"Σε τι κόσμο ερχόμαστε εμείς (οι επίδοξοι και αν) δημοσιογράφοι;"
Δύο βασικές αντιρρήσεις θα μπορούσαν να ήταν 1. πλέον δεν υπάρχουν σωστοί δημοσιογράφοι 2. ο κόσμος είναι έτσι και αλλιώς στα χάλια του για πολλούς άλλους σοβαρότερους λόγους...Συμφωνώ... αλλά η παρακάτω είδηση όσους ασχολούμαστε με το πενάκι να μας πιάσει λίγο περισσότερο στο συναίσθημα.
Πιο αναλυτικά:
Πρώην συντάκτης της News of the World του βαρόνου των ΜΜΕ, κ. Murdoch, έχασε την δουλειά του ως αστυνομικός ρεπόρτερ γιατί αρνήθηκε... να δωροδοκήσει αστυνομικούς υπαλλήλους.
Όπως δήλωσε στα πλαίσια δικαστικής έρευνας, ο Jeff Edwards, που εργάστηκε στην εφημερίδα από το 1981 ως το 1985, ο αρχισυντάκτης του του είπε ότι πρέπει να προσφέρει δωροδοκίες, αφού δεν κατάφερνε να παράγει αρκετά θέματα.
Μερικές εβδομάδες αργότερα ο αρχισυντάκτης επανέλαβε οργισμένος ότι θα πρέπει να πληρώνει αστυνομικούς για να καταφέρει να παίρνει θέματα επί του αστυνομικού ρεπορτάζ....
Το ερώτημα που ανακύπτει άπτεται του ενδιαφέροντος της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Ποια η θέση του δημοσιογράφου απέναντι στο παραγόμενο προϊόν, απέναντι στην συνείδηση του κοινού, απέναντι στις επιταγές της αρχισυνταξίας;
Στις μέρες που διανύουμε σαφώς είναι πιο δύσκολο να κρατήσεις χαρακτήρα, εν μέσω κρίσης, συστημικής, οικονομικής και αξιών... Ο ρόλος, ο χώρος και η ποιότητα του δημοσιογραφικού λόγο είναι αναμενόμενο ότι θα περιοριστούν περαιτέρω. Το πιθανότερο είναι ότι στα πλαίσια των συνολικών εκπτώσεων οι αμιγώς δημοσιογραφικές εκφάνσεις της επικοινωνίας θα αντικατασταθούν από πιο προσοδοφόρες ψυχαγωγικές-αποχαυνωτικές για το κοινό.
Το χρέος είναι διμερές....
Ως κοινό πρέπει να μπορούμε να κρατάμε αλώβητη την κρίση μας απέναντι στα επιθετικά ερεθίσματα της λαϊκομαζικής κουλτούρας... Και ο δημοσιογράφος οφείλει να γίνει ο "θεματοφύλακας" της αξίας του λόγου, διατηρώντας τα μυαλά ανοιχτά και τα κεφάλια προς τα πάνω...
επιμέλεια: Μίνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου