«Του σήκωσα την μπλούζα. Αιμορραγούσε»

«Του σήκωσα την μπλούζα. Αιμορραγούσε»

"Τα κανονικά παιδιά γεννιούνται κανονικά
Μεγαλώνουν κανονικά ονειρεύονται κανονικά
Ερωτεύονται κανονικά και πεθαίνουν κανονικά

Πες μου μαμά

Πες μου τι γίνεται μ' εκείνα τα παιδιά

Που αν και γεννιούνται κανονικά
Δε μεγαλώνουν κανονικά
Δεν ονειρεύονται κανονικά
Ούτ' ερωτεύονται κανονικά

Πες μου μαμά...
Πες μου αν πεθαίνουν
Πες μου αν πεθαίνουν κανονικά" 

Θα μπορούσε να είναι ένας από μας. Ένας από μας που τον θυμόμαστε μια φορά το χρόνο, ενώ θα έπρεπε κάθε μέρα να αναλογιζόμαστε τον ρόλο και τελικά την ευθύνη του κράτους απέναντι σε όλους μας. Ενός κράτους που εν τέλει αποδείχθηκε και κάθε μέρα αποδεικνύεται ο χειρότερος εχθρός μας.

Θα μπορούσε να είναι ένας από όσους, εκμεταλλευόμενοι τη μέρα, θα βρουν μια ευκαιρία να μην κάνουν μάθημα.  

Θα μπορούσε να είναι ο κολλητός σου, ο αδερφός σου, το ίδιο σου το παιδί… 

Τρία χρόνια μετά εξακολουθούν να υπάρχουν τα ίδια χαρακτηριστικά -βίαιη εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, δυσαρέσκεια από την αυταρχικότερη κυβερνητική πολιτική και απροκάλυπτη καταστολή.

Σαφώς ο νόμος Διαμαντοπούλου, σε αντιδιαστολή με το νόμο Γιαννάκου, αλλά και η συνολικότερη κυβερνητική πρακτική, η οποία έχει επιφέρει κάθε μορφής εξαθλίωση στον λαό έχουν προτάξει τις αληθινές τους διαθέσεις τρία χρόνια μετά τα Δεκεμβριανά του 2008… 

Ήταν 15 χρονών, δολοφονήθηκε στη συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου και κατηγορήθηκε με τον πιο προκλητικό τρόπο από τους δολοφόνους του στο απολογητικό υπόμνημα για παρεκκλίνουσα συμπεριφορά.

Μάλιστα στο υπόμνημα έγινε λόγος για περιστατικά βίας που είχαν προηγηθεί στο γήπεδο Χαλανδρίου κατά τη διάρκεια αγώνων υδατοσφαίρισης, χωρίς ωστόσο να δικαιολογήσει τα λεγόμενα αυτά… ειρωνεία…

Ποια συμπεριφορά όμως θα μπορούσε να δικαιολογήσει τη σφαίρα η οποία διαπέρασε την καρδιά του; 

Παρά τους ισχυρισμούς των δύο ειδικών φρουρών ότι δέχθηκαν επίθεση με πέτρες και ξύλα από ομάδα 25- 30 αντιεξουσιαστών αυτόπτες μάρτυρες περιγράφουν έλαβε χώρα λεκτικός διαπληκτισμός με παρέα νεαρών που καθόταν σε καφετέρια… Οι ίδιοι μάρτυρες έκαναν λόγο για εσκεμμένη πράξη, καθώς ο «φρουρός» του κράτους σήκωσε το όπλο και σημάδεψε τον Αλέξανδρο. 

«Περιπολικό αυτοκίνητο του Αστυν. Τμήματος Εξαρχείων στο οποίο επέβαιναν δύο (2) Ειδικοί Φρουροί δέχθηκε επίθεση στη συμβολή Χ.Τρικούπη και Ναυαρίνου, με ρίψη αντικειμένων από τριάντα (30) άτομα περίπου. Μετά την αρχική επίθεση, το πλήρωμα του περιπολικού στάθμευσε το αυτοκίνητο επί της οδού Χ. Τρικούπη (πλησίον αστυνομικής δύναμης) και κατευθύνθηκαν πεζή προς τους επιτιθέμενους για την σύλληψή τους. Οι συγκεντρωθέντες, πάντα κατά τους ισχυρισμούς των Ειδικών Φρουρών, επιτέθηκαν εκ νέου στους δύο Ειδικούς Φρουρούς, οι οποίοι αντέδρασαν: ο μεν ένας δια ρίψεως χειροβομβίδας κρότου – λάμψεως, ο δε άλλος με χρήση του υπηρεσιακού του όπλου πυροβολώντας τρεις φορές, με συνέπεια τον θανάσιμο τραυματισμό του ανηλίκου, που μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο Νοσοκομείο 'Ευαγγελισμός». Τούτο αναφέρεται στην ανακοίνωση της αστυνομίας. 

Ο τότε Υπ. Εσωτερικών κ. Προκόπης Παυλόπουλος σε έκτακτη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε υποσχέθηκε την παραδειγματική τιμωρία των δύο αστυνομικών.

Ο Επαμεινώνδας Κορκονέας καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, χωρίς να του αναγνωριστούν ελαφρυντικά (ακόμη…), ενώ ο Βασίλης Σαραλιώτης, ο δεύτερος αστυνομικός που είχε καταδικαστεί σε 10ετή κάθειρξη για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, αποφυλακίστηκε προ δύο μηνών… Το δικαστήριο αποφάσισε την αναστολή με τον όρο παραμονής του στο νομό της Δράμας.

Στην περίοδο 6 Δεκεμβρίου - 14 Ιανουαρίου έγιναν πάνω από 250 συλλήψεις πανελλαδικά που κατέληξαν σε 67 προφυλακίσεις στο όνομα της «επίθεσης κατά του κράτους». Στο όνομα της δολοφονικής επίθεσης του κράτους κατά του λαού… μία….

….Από τη στιγμή που ένας αστυνομικός αφαίρεσε τη ζωή από ένα 15χρονο παιδί,
Από τότε που βγήκαμε στο δρόμο και είπαμε ότι η κατάσταση έφθασε ως εδώ,
Από τότε που αποφασίσαμε ότι για να αλλάξει ο κόσμος πρέπει να τον πάρουμε στα χέρια μας,
Από τότε που νικήσαμε το φόβο και αμφισβητήσαμε ένα προσχεδιασμένο μέλλον,
Από τότε που μάθαμε να αγωνιζόμαστε όλοι μαζί συλλογικά και με αλληλεγγύη,
Από τότε που δραπετεύσαμε από ένα σχολείο που μας πνίγει και είπαμε ΩΣ ΕΔΩ.
Εμείς δεν ξεχνάμε το Δεκέμβρη,
Γιατί πριν ένα χρόνο, ένα βράδυ Σαββάτου
Εκτός απ΄ τον Αλέξη, δολοφόνησαν την παιδικότητα και την εφηβεία μας
Και εμείς αυτά δεν τα ξεχνάμε.
Πλέον ξέρουμε ότι:

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ…

Με τις κινητοποιήσεις και τις πορείες μας δείξαμε ότι θέλουμε ένα άλλο κόσμο, μακριά από βαθμολογικούς ανταγωνισμούς και αυταρχικές ποινές, που να σέβεται την παιδικότητα και τη ζωή μας…. (από το Συντονιστικό Μαθητών «Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος»)

επιμέλεια: Μίνα