Κρατάς στα χέρια σου ένα νόμισμα. Το πετάς στον αέρα και περιμένεις να προσγειωθεί στο χέρι σου με μια από τις δυό του όψεις: κορώνα ή γράμματα. Όμως, όσο το νόμισμα βρίσκεται στον αέρα, πριν αφήσεις την τύχη να καθορίσει το αποτέλεσμα, εσύ μέσα σου έχεις πάρει την απόφαση, έχεις διαλέξει ποια από τις δυο πλευρές θέλεις...

Αυτό το blog το διαχειρίζονται δύο άτομα διαφορετικά μεταξύ τους: η Μαρία και η Μίνα. Η Μαρία διαλέγει κορώνα, η Μίνα γράμματα. Και αυτό το blog είναι μια οντότητα που δημιουργείται από τη συνένωση των δύο όψεων του ίδιου νομίσματος, του πιο ανεκτίμητου νομίσματος, της ζωής.

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Η μεγάλη φυγή


Είναι δύσκολοι καιροί. Πολύ δύσκολοι. Τα ΜΜΕ μας βομβαρδίζουν. Παίζουν με την αντοχή μας. Παντού ακούμε για την κρίση, παντού διαβάζουμε για την κρίση. Μικροί-μεγάλοι αγχωνόμαστε για το μέλλον. Προβλήματα εδώ, προβλήματα εκεί, προβλήματα παραπέρα.
Σήμερα δε θέλω να γράψω ένα κείμενο. Σήμερα τα κείμενα με έχουν κουράσει. Δε θέλω άλλες πληροφορίες. Εχω πάθει overdose. Σήμερα θα μιλήσω με εικόνες και με όμορφα λόγια. Αυτό είναι ένα post αφιερωμένο στην ομορφιά.
Ένα τραγούδι λέει «Μας κλέψαν τ’ αύριο, μας κλέβουν και το βλέμμα». Όχι, το βλέμμα δε θα μου το κλέψουν. Δε θα μας το κλέψουν.
Μια φωτογραφία είναι ένα βλέμμα. Μια στιγμή που απαθανατίστηκε, που έμεινε στην αιωνιότητα. Μια ωραία στάση, μια έντονη ματιά, ένα ρούχο που τονίζει τις καμπύλες του σώματος, ένα τοπίο, πραγματικό ή υπερρεαλιστικό.
Αφήστε τις φωτογραφίες που ακολουθούν να σας ταξιδέψουν, αφήστε το βλέμμα σας να περιπλανηθεί, να ξεκουραστεί.
Οι φωτογραφίες που έχω διαλέξει να σας εκθέσω έχουν τραβηχθεί από πολύ σπουδαίους φωτογράφους ή και από άγνωστους. Κάποια από τα μοντέλα είναι διάσημα, κάποια άλλα όχι. Σημασία δεν έχουν αυτά. Σημασία έχει να γίνει αυτό το post ένα διάλειμμα από μια ακόμη δύσκολη μέρα σας, αλλά και μια υπενθύμιση ότι οι στιγμές πάντα είναι σημαντικές.
Μην επιτρέπετε να σας κλέβουν το βλέμμα.

Τίποτα σπουδαίο, τίποτα σοβαρό
μετά την καταιγίδα να ένα μέρος να κρυφτώ
στη βρεγμένη άμμο τα όνειρα στεγνά
λέω να τα φτιάξω κι ας χαλάσουνε ξανά


Ό,τι φτιάχνω κι ό,τι χάλασα,
βουτιά από ψηλά σε μολυβένια θάλασσα

Σου λέω
ήρθες και μου άλλαξες για πάντα τη ζωή
χάνομαι στο πρώτο μας φιλί
μες τα μάτια σου τελειώνει απόψε η λογική
κι όλα αρχίζουν πάλι απ την αρχή

Σε κάθε δρόμο πάντα υπάρχει ένας γκρεμός
αρκεί στην ώρα να τον δεις και να ξεφύγεις

"Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις." Καβαφης

"Στη μάχη ανάμεσα σε σένα και τον κόσμο, υποστήριξε τον κόσμο" Φραντς Καφκα

Δεν ξέρω αύριο πού θα 'μαι,
αν σε ξεχάσω, αν σε θυμάμαι.

Και ξαφνικά, ξαφνικά...
είμαστε στον αέρα όπως παλιά,
όπως παλιά...
Είμαστε στον αέρα!

"Ο κόσμος είναι πράγματι αστείος, αλλά το αστείο είναι σε βάρος των ανθρώπων" Χ.Π. Λάβκραφτ

Πάλης ξεκίνημα
νέοι αγώνες
οδηγοί της ελπίδας
οι πρώτοι νεκροί.

"Όνειρα,τί είναι τα όνειρα;Οράματα πολυάσχολης διάνοιας" Έντγκαρ Άλαν Πόε

"Το μεγαλύτερο ευτύχημα στον κόσμο είναι η αδυναμία του μυαλού να συσχετίσει όλα τα περιεχόμενά του"

η πρώτη φράση από το βιβλίο "Το Κάλεσμα του Κθούλου" του Χ.Π. Λάβκραφτ

«Δυναμωμένος με θεωρία και μελέτη,
εγώ τα πάθη μου δεν θα φοβούμαι σα δειλός.
Το σώμα μου στες ηδονές θα δώσω,
στες απολαύσεις τες ονειρεμένες,
στες τολμηρότερες ερωτικές επιθυμίες,
στες λάγνες του αίματός μου ορμές, χωρίς
κανέναν φόβο, γιατί όταν θέλω —
και θάχω θέλησι, δυναμωμένος
ως θάμαι με θεωρία και μελέτη —
στες κρίσιμες στιγμές θα ξαναβρίσκω
το πνεύμα μου, σαν πριν, ασκητικό.» Καβάφης

Μη σε γελάει αγάπη μου
η μάσκα που φοράω
και μη ζηλεύεις που με βλέπεις
να χαμογελάω
Γιατί δεν ξέρεις κάθε μέρα
τι σταυρό σηκώνω
δεν ξέρεις πόσο ακριβά
το γέλιο αυτό πληρώνω

"Τα βιβλία που έχουμε ανάγκη είναι εκείνα που πέφτουν σαν το τσεκούρι στην παγωμένη θάλασσα της ψυχής μας" Φραντς Καφκα

δεν είμαι μια πριγκίπισσα, αυτό δεν είναι ένα παραμυθί

Η αγάπη είναι ελέφαντας
και όπου βρει παταει
Στους δρόμους περιφέρεται
και στα τυφλά ορμάει

"Όποιος διατηρεί την ικανότητα να βλέπει την ομορφιά, δεν γερνάει ποτέ" Φραντς Καφκα

"Ο αληθινός δρόμος περνάει πάνω από ένα ακροβατικό σχοινί που δεν είναι τεντωμένο ψηλά, αλλά λίγο πάνω από το έδαφος. Φαίνεται πως σκοπός του είναι περισσότερο να σε κάνει να σκοντάφτεις πάρα να περπατάς." Φραντς Καφκα

Πες μου μαμά...
Πες μου τι γίνεται μ' εκείνα τα παιδιά
που αν και γεννιούνται κανονικά,
δε μεγαλώνουν κανονικά
δεν ονειρεύονται κανονικά,
ούτ' ερωτεύονται κανονικά

"Σαν σώματα ωραία νεκρών που δεν εγέρασαν
και τάκλεισαν, με δάκρυα, σε μαυσωλείο λαμπρό,
με ρόδα στο κεφάλι και στα πόδια γιασεμιά —
έτσ’ η επιθυμίες μοιάζουν που επέρασαν
χωρίς να εκπληρωθούν· χωρίς ν’ αξιωθεί καμιά
της ηδονής μια νύχτα, ή ένα πρωί της φεγγερό" Καβάφης

"Συχνά είναι πιο ασφαλές να είσαι αλυσοδεμένος από το να είσαι ελεύθερος" Φραντς Καφκα

Η πόλη άναψε τα φώτα της και φεύγει
μ' ένα τρενάκι λούνα παρκ στο πουθεν
ά

Τώρα πετώ στα σύννεφα
και νιώθω ευτυχία

Τι μυστήριο κορίτσι είσαι 'συ
μια σε βλέπω στα μεταξωτά ντυμένη
μια σε βλέπω να τα πίνεις σαν τρελή
κι από ντύσιμο πολύ κακοφτιαγμένη

Γίνε δρόμος και μοίρα θάλασσά μου και πες
τι σημαίνουν οι λέξεις αλλά κι οι σιωπές

κι είναι ελεύθερη και κρύα
κι αχαλίνωτη η πτώση

 «Μόνο οι ρηχοί άνθρωποι δεν κρίνουν από την εμφάνιση.» Όσκαρ Ουάιλντ



You're so fine and you're mine
I'll be yours 'till the end of time
'Cause you made me feel
Yeah, you made me feel
I've nothing to hide

"Οι σειρήνες όμως έχουν ένα όπλο πιο φοβερό κι απ’ το τραγούδι: τη σιωπή τους" Φραντς Καφκα 

Τη χαρά που παίρνω όταν σ' αγκαλιάζω
δεν την αλλάζω, δεν την αλλάζω

Έχεις το βλέμμα που χρόνια ζητούσα να δω
έχεις το χάδι που θέλω να νιώσω
γεύση στα χείλη που όταν φιλάω μεθώ
έχεις το χάρισμα να σε θέλω τόσο

"Ξυπνώντας ένα πρωί ο Γκρέγκορ Σάμσα, μετά από έναν ταραγμένο ύπνο, βρέθηκε στο κρεβάτι του μεταμορφωμένος σ’ ένα τεράστιο έντομο" Από τη ¨Μεταμόρφωση¨ του Φραντς Καφκα

Έμένα με έθρεψε
τσιγγάνας γάλα
και είμαι ελεύθερος
σαν τα πουλιά 

"Χαρά και μύρο της ζωής μου η μνήμη των ωρών
που ηύρα και που κράτηξα την ηδονή ως την ήθελα.
Χαρά και μύρο της ζωής μου εμένα, που αποστράφηκα
την κάθε απόλαυσιν ερώτων της ρουτίνας" Καβάφης 

Δεν ξέρει τι θα γίνει αύριο…
Τρομάζει.. κουλουριάζεται..
Ο ιδρώτας μουσκεύει τα σεντόνια
Η λογική με την καρδιά
Παλεύουν σε ένα άνισο αγώνα..



 Το να συλλέξω όλες αυτές τις φωτογραφίες δεν ήταν εύκολη δουλειά για όποιον πιστεύει κάτι τέτοιο. Χρειάστηκαν ώρες σερφαρίσματος στο διαδίκτυο. Ελπίζω να σας αρέσουν και κάποιες από αυτές να γίνουν wallpaper στο pc σας. 

Και η συντέλεια του κόσμου να ρθει πάντα υπάρχει ομορφιά και έμπνευση για δημιουργία. Αρκεί να ξέρεις που θα τη βρεις. 

Σας κλείνω το μάτι.

Επιμέλεια: Μαρία


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...