Περί ανέμων και... κατάληψης

Περί ανέμων και... κατάληψης


Δεδομένου του ότι άνοιξε και η δική μου σχολή θα ήθελα επιτελούς να αναφερθώ σ' αυτό το ζήτημα, καθώς εδώ και καιρό όσα έχω να πω -και εγώ και άλλοι- αναλώνονται σε συζητήσεις/τσακωμούς στο facebook ή και σε προσωπικό επίπεδο.


Πρώτον δεν έχει νόημα να ανάγουμε σε προσωπικό επίπεδο την κατάληψη. Για μένα το ζήτημα αυτό είναι πρώτα από όλα κοινωνικό... Και λέω κοινωνικό γιατί θεωρώ βασικό κοινωνικό έλλειμμα να μην αναγνωρίζεται η αναγκαιότητα αντίδρασης και πάλης απέναντι στις επιταγες μιας αιρετής "εξουσίας", η οποία όμως έχει καθ' όλα αποβάλει τον πραγματικό της ρόλο και αυτή τη στιγμή δρα σαν να έχει κερδίσει πραξικοπηματικά τη θέση της.


Το κοινωνικό αυτό έλλειμμα ταιριάζει στις μια από τις τρεις κατηγορίες "νοοτροπίας" που έχω στο μυαλό μου (και αν ξεχνάω κάποια συγχωρήστε με). Πρόκειται για αυτούς που κατανοούν (όσο έστω τους το επιτρέπει η νοοτροπία τους- και αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα) το περιεχόμενο του νόμου-πλαισίου για την ανώτατη εκπαίδευση, αλλά εκ φύσεως, εκ πεποιθήσεως και αντιλήψεως συμφωνούν ή έστω δεν βλέπουν την ανάγκη να δράσουν ενάντια. Θα μπορούσα να πω ότι αυτούς τους παραδέχομαι εν μέρει, καθώς έχοντας μια ολοκληρωμένη άποψη και αντίληψη για το ν/σ, έχουν διαμορφώσει και μια άποψη -σωστή  ή λάθος, αυτό δεν με απασχολεί στο σημείο αυτό.

Η δεύτερη κατηγορία την οποία αναγνωρίζω, πρόκειται για εκείνους που κατ' αναλογία με την πρώτη κατηγορία αναγνωρίζουν και έχουν διαβάσει το νόμο, αλλά εν τούτοις αντιλαμβάνονται τον κόσμο με ένα διαφορετικό τρόπο, αναγνωρίζοντας τη σημασία και τη σημαντικότητα της αντίδρασης, συλλογικής και οργανωμένης, ή μη (όπου αντίδραση, όχι μόνο η κατάληψη). Η κατηγορία αυτή από πολλούς αντιμετωπίζεται με καχυποψία πέρα της φυσιολογικής, την οποία επιβάλλουν οι κοινωνικές σχέσεις. "Καταληψίες, που θέλουν να χάσουν μάθημα, και δεν μας καταλαβαίνουν"... 

Μήπως, όμως να το δούμε αλλιώς; 

Κανείς δεν σου ζήτησε να συμφωνήσεις με έναν.. "καταληψία". Όμως, είναι θεμιτό να αναγνωρίζουμε τα βαθύτερα κίνητρα πίσω από μια πράξη, και στην περίπτωση αυτή το κίνητρο είναι, δίχως άλλο, η ανάγκη που προκύπτει εκ των έσω, αλλά και έξωθεν, για μαζική αντίδραση σε κάθε πρακτική που αναιρεί την έννοια της δημοκρατίας και επιτρέπει πρακτικές ολοκληρωτισμού (ελπίζω όλοι να αναγνωρίζουμε ότι αυτή τη στιγμή η Ελλάδα ζει υπό Τροϊκανικό ζυγό).

Η τρίτη κατηγορία για μένα είναι αυτή που μου προκαλεί αυτό που οι Άγγλοι δεν μεταφράζουν: frustration... Πρόκειται για εκείνους που δεν έχουν διαβάσει καν το νόμο (140 σελιδούλες περίπου) και όμως ζητούν ανοιχτή σχολή, σε αντίθεση με την πρώτη κατηγορία, για να... "τελειώνουν". Τι να τελειώνουν όμως, ένα κουτσό Πανεπιστήμιο, μήπως; Δεν θα αναλύσω εδώ το νόμο, γιατί έχω αναφερθεί συχνά στο περιεχόμενό του και οποίος ήθελε να καταλάβει, κατάλαβε... Τώρα η σχολή άνοιξε...Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάψουμε να αντιτιθέμεθα στο ν/σ... Θέλω να δω σε τι θα βγουν κερδισμένοι όσοι το επέλεξαν..

Δεν χάθηκε το εξάμηνο; Ε και; Και που θα φοιτούμε δεν θα παίρνουμε ολοκληρωμένη, αλλά στοχευμένη και εμπορευματοποιημένη γνώση. Σας απασχολεί το οικονομικό και τα έξοδα παραπάνω φοίτησης; Ε και; Τώρα με το νόμο θα πληρώνετε σίτιση, στέγαση, δίδακτρα από ένα σημείο και μετά, και φυσικά την αέναη κατάρτισή σας, αφού το πτυχίο θα είναι επιεικώς "κουρελόχαρτο".


Επειδή ποτέ δεν είναι αργά, όποιος θέλει μπορεί ακόμη και τώρα να διαβάσει το νόμο: http://www.scribd.com/doc/59315520/%CE%9D%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CE%A0%CE%BB%CE%B1%CE%AF%CF%83%CE%B9%CE%BF-%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%85-2011

Τελειώνοντας θα πω δυο παροιμίες με νόημα:

"Όποιος βιάζεται (να ανοίξει η σχολή), σκοντάφτει" και "Κάλιο αργά (να καταλάβουμε κάποια πράγματα) παρά ποτέ".

επιμέλεια: Μίνα