Μιας και έχω κάνει στροφή στην όμορφη εικόνα,
εξερευνώντας τις ευαίσθητες κεραίες του δεξιού εγκεφαλικού μου ημισφαιρίου,
είπα σήμερα να παρουσιαάσω κάτι αστρικό και... επίκαιρο...
Πανσέληνος και έκλειψη Σελήνης στους Διδύμους απόψε, 10/12...
Πανσέληνο ονομάζουμε τη φάση κατά την οποία η Σελήνη φαίνεται ολόκληρη από τη Γη, ή καλύτερα από το ημισφαίριο της Γης στο οποίο έχουμε νύχτα. Η πανσέληνος στη λαογραφία μας συνδυάζεται με τη λυκανθρωπία, με τη σκοτεινότητα, διάφορα μεταφυσικά-παραφυσικά φαινόμενα, αλλά και την ολότητα, την καθολικότητα. Για πολλούς αποτελεί στοιχείο μαγείας, λατρεία, παγανισμού και για άλλους ένδειξη πληρότητας, έρωτα, ρομαντισμού και ολοκλήρωσης.
Για τους Σουμέριους η νύχτα της πανσελήνου ήταν περίοδος προσευχής αγαλλίασης και θυσίας. Οι Εσκιμώοι πιστεύουν πως η Σελήνη είναι ένα κορίτσι που τρέχει να ξεφύγει από τον αδερφό της γιατί της πέταξε στάχτη στο πρόσωπο. Στα ελληνικά νησιά τα παλαιότερα χρόνια ταύτιζαν τη νύχτα της Πανσέληνου με την εμφάνιση νυμφών και ξωτικών, τα οποία σκορπούσαν τον έρωτα και τη φαντασία.
Όμως κοντά στην κορασιά, πού μ’ έσφιξε κι εχάρη,
Εσειότουν τ’ ολοστρόγγυλο και λαγαρό φεγγάρι·
Και ξετυλίξει ογλήγορα κάτι που εκείθε βγαίνει,
Κι ομπρός μου ιδού πού βρέθηκε μία φεγγαροντυμένη.
Ετρεμε το δροσάτο φως στη θεϊκιά θωριά της,
Στα μάτια της τα ολόμαυρα και στα χρυσά μαλλιά της.
(Κρητικός, Διονύσιος Σολωμός)
Έκλειψη ονομάζουμε το φαινόμενο κατά το οποίο ένα ουράνιο σώμα επισκιάζεται από κάποιο άλλο.
Οι Βαβυλώνιοι πίστευαν ότι εφτά κακά λυσσασμένα πνεύματα περιβάλλουν τη Σελήνη και την πιέζουν.
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως οι μάγισσες κατέβαζαν τη Σελήνη και τον Ήλιο, γι' αυτό τις εκλείψεις τις ονόμαζαν "καθαιρέσεις".
Ένας ινδονησιακός µύθος της νήσου BaIi αφηγείται πως ο πονηρός Kala Rau φθονεί τους αγαθούς αθανάτους Θεούς που ενοικούν την Νιρβάνα. Συλλαµβάνει λοιπόν ένα σχέδιο για να αποκτήσει και ο ίδιος την αθανασία: µεταµφιεσµένος σε γυναίκα, προσποιείται ότι του έχει ανατεθεί να σερβίρει το µαγικό ελιξίριο στο Συµπόσιο των Θεών. Κάποια στιγµή που δεν τον βλέπουν οι Αθάνατοι, πίνει βιαστικά µία γουλιά από το ελιξίριο. Aλλά ο ηλιακός Θεός Βισνού, πάντοτε προνοητικός, το καταλαβαίνει και αποκεφαλίζει τον πονηρό πριν αυτός προλάβει να καταπιεί το ελιξίριο που θα του χαρίσει την αθανασία, Το αποκεφαλισµένο σώµα είναι πια νεκρό, αλλά το κεφάλι έχει γίνει αθάνατο διότι το ελιξίριο έχει προλάβει να επιδράσει σε αυτό.
Στην συνέχεια, οργισµένος µε τους Θεούς, ο Kala Rau που είναι πια µόνο κεφάλι, καταδιώκει στον ουρανό τον Ήλιο και την Σελήνη για να τους καταβροχθίσει. Πολλές φορές κατορθώνει να τους καταπιεί, όµως εκείνοι, µετά από µία σύντοµη εξαφάνιση, εµφανίζονται και πάλι βγαίνοντας από την κοµµένη άκρη του λαιµού του. Αυτός ο µύθος είναι εµπνευσµένος από την ινδική εποποιϊα Μαχαµπαράτα.
Λέγεται πως η µεγάλη µάχη του ηλιακού Θεού Βισνού, του πλέον ισχυρού ανάµεσα στους Θεούς αυτής της παραδόσεως, εναντίον των χαοτικών Δυνάµεων, έλαβε χώρα στην διάρκεια µίας ηλιακής εκλείψεως. (πηγή εδώ)
Τι λαχτάρες αλήθεια και τι χλευασμούς εδέησε να περάσω, με το λί-
γο του όρκου στα δυο μάτια και τα δάχτυλα έξω απ' τη φθορά.
Τέτοιες χρονιές -α ναι- θα 'ταν που εργαζόμουν να γίνει τόσο
τρυφερό το απέραντο γαλάζιο!
Είπα. Και στρέφοντας το πρόσωπο, μες στο φως ξανά το αντίκριζα να
με ατενίζει. Δίχως έλεος.
Κι ήταν αυτό η αγνότητα.
Όμορφη, κι απ' των χρόνων το σκίασμα συλλογισμένη, κάτω απ' τον
σημαφόρο του ήλιου, η Κόρη του Ευθυδίκου δάκρυζε
Που μ' έβλεπε να περπατώ, πάλι μέσα στον κόσμο αυτόν, χωρίς
θεούς, αλλά βαρύς απ' ό,τι, ζώντας, αφαιρούσα του θανάτου.
(Οδυσσέας Ελύτης: Έξι και μία τύψεις για τον ουρανό,1960: "Καταγωγή του τοπίου ή Το τέλος του ελέους")
(Η πρώτη και αυτή η φωτογραφία βρίσκονται εδώ και εδώ αντίστοιχα)
"Ανάλογες επιδράσεις ασκεί η Σελήνη στον πνευματικό και ψυχικό μας κόσμο. Υπερένταση, αϋπνία, κατάθλιψη, άγχος, αλλά και ευεξία , καλή διάθεση κέφι και ευτυχία, μπορεί να οφείλονται στην επίδραση του Φεγγαριού, ανάλογα με τον κάθε οργανισμό.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει, ότι πρέπει να παραγνωρίσουμε τον παράγοντα άνθρωπο, την υπόσταση μας, το «εγώ» μας, τις δυνατότητες μας.
Αλλά ίσως χρειαστεί, κάποτε να δικαιολογήσουμε κάτι που νοιώθουμε και δεν εξηγείται αλλιώς.
Η μελέτη μιας ομάδας επιστημόνων του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι. αποκαλύπτει, ότι οι περισσότεροι, από τους 2.ΟΟΟ φόνους που διαπράχτηκαν στη Φλόριδα μεταξύ 1958 – 1970, οφείλονταν στις επιδράσεις της Σελήνης, γιατί διαπράχτηκαν σε νύχτες με Πανσέληνο η νέα Σελήνη.
Ετσι έχουμε μια απόδειξη ότι υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ της Σελήνης και της τρέλας.
Η πανσέληνος δεν εξωθεί ένα ισορροπημένο άτομο, αλλά μπορεί να το κάνει νευρικό, ανήσυχο και ταραγμένο, να έχει παράξενες αισθήσεις.
Η Σελήνη άλλοτε βλέπει μπρος και άλλοτε πίσω τον Ηλιο. Ετσι δημιουργεί ιδέες του μέλλοντος ( Α τέταρτο) , παρόντος (προς Πανσέληνο) παρελθόντος ( προς τρίτο τέταρτο) ουδετερότητα στη χάση.
Αυτές τις τάσεις οι άνδρες τις αποδίδουν αντίστροφα από τις γυναίκες.
Στη «γέμιση» νιώθεις μέσα σου ολόκληρος, στη χάση μισό-μισό. Η νέα Σελήνη φέρνει ψυχική παρθενία. Η νέα Σελήνη θέλει νέα αγάπη.
Οι περισσότερες γυναίκες χτενίζονται ανάλογα με τις φάσεις, ρίχνουν τα μαλλιά δεξιά ή αριστερά". (πηγή)
επιμέλεια: Μίνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου