Ο αθλητισμός είναι κομμάτι του πολιτισμού. Μάλιστα, την τελευταία, δύσκολη περίοδο που βιώνει η χώρα μας, ο αθλητισμός είναι και μια διέξοδος, ένα ξέσπασμα. Είναι αναγκαίος για να πέφτει η "πίεση" της κοινωνίας και αυτή να υφίσταται τα ισχυρά ηλεκτροσοκ, χωρίς να σπα, να λυγίζει. Αυτό, άλλωστε, το αποδεικνύει και η προσέλευση πολλών νεαρών παιδιών στις αθλητικές ομάδες.
Όμως, ακόμα και αυτή η διέξοδος, πλήττεται. Οι ομάδες εξαναγκάζονται, σύμφωνα με νέα μέτρα που ανακοινώθηκαν από τις αθλητικές ομοσπονδίες, να πληρώνουν τη διαιτησία. Η διαιτησία, ήταν, φυσικά, ευθύνη του κράτους. Πώς είναι δυνατόν να πληρώνουν οι ομάδες τη διαιτησία των αγώνων τους;;; Είναι σαν να μας λένε, ότι είμαστε μόνοι και τρελοι που ασχολούμαστε με τον αθλητισμο, ότι δε μας στηρίζουν, ότι δεν τους αφορά η προσπάθειά μας. Επίσης σημαντικό είναι, βέβαια, και για τους διαιτητές, οι οποίοι έχουν τη διαιτησία ως ένα δεύτερο επάγγελμα και τώρα είναι σαν να τους λένε, ως το αν θα πληρωθούν κρέμεται από τις διαθέσεις των ιδιωτών.
Στο μπάσκετ και στο ποδόσφαιρο οι ομάδες πληρώνουν τους διαιτητές εδώ και κάποια χρόνια. Στο ποδόσφαιρο, μάλιστα, η διαιτησία ενός παιχνιδιού μπορεί να φτάσει μέχρι και 1200 ευρώ κόστος. Στο βόλλευ από τη φετινή σαιζόν και επίσημα, πλέον, οι ομάδες, επίσης, πληρώνουν τα έξοδα διαιτησίας. Οι ομοσπονδίες υποσχέθηκαν ότι θα πληρώσουν τα μεταφορικά των ομάδων από και πρός τους εκτός γηπέδου αγώνες. Αλλά ποιος να τους πιστέψει, όταν χρωστούν στους διαιτητές μισθούς 5 χρόνων; Τους χρωστούν από πριν μπούμε στην κρίση, για να μην χρησιμοποιούμε την κρίση ως απάντηση-πιπίλα για τη στάση πληρωμών. Το ελληνικό κράτος από πρίν δεν πλήρωνε και δεν ευθυνόταν για αυτό καμιά κρίση.
Οι διαιτητές στην Ά τοπική κατηγορία έχουν κυρήξει απεργία έως ότου πάρουν στα χέρια τους όλα τα χρήματα που τους οφείλονται. Τα πρωταθλήματα έχουν καθυστερήσει ήδη ένα μήνα να ξεκινήσουν και οι διαιτητές αρνούνται πεισματικά να σφυρίξουν. Η Α1 και η Α2, που υπό κανονικές συνθήκες ξεκινούν αγώνες αργότερα από το Ά τοπικό, έχουν ήδη ξεκινήσει και το τοπικό ακόμη περιμένει. Βέβαια, υπάρχει εκνευρσμός, αλλά το αίτημα των διαιτητών γίνεται κατανοητό.
Ελπίζουμε, οι αγώνες κάποτε να ξεκινήσουν. Ελπίζουμε, επίσης, το κράτος να σταματήσει κάποτε να τα φορτώνει όλα στους ιδιώτες και να αναλάβει τις ευθύνες του. Ρωτάνε αν μια μικρή ομάδα, σε μια περίοδο που οι χορηγοί δίνουν λεφτά με το σταγονόμετρο, μπορεί να ανταποκριθεί στα έξοδα;
Η μητέρα πατρίδα μας απογοητεύει για ακόμη μια φορά. Η Ελλάδα μας εμπνέει αγάπη, αλλά ταυτόχρονα μας πληγώνει. Καταστρέφεται η παιδεία, υποθάλπτεται ο αθλητισμός. Πώς έχουμε το θράσος να διαδίδουμε πως είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, όταν δεν τηρούμε το θεμέλιο ιδεώδες που μας δίδαξαν οι πρόγονοί μας: νους υγιής εν σώματι υγιή.
Όμως, ακόμα και αυτή η διέξοδος, πλήττεται. Οι ομάδες εξαναγκάζονται, σύμφωνα με νέα μέτρα που ανακοινώθηκαν από τις αθλητικές ομοσπονδίες, να πληρώνουν τη διαιτησία. Η διαιτησία, ήταν, φυσικά, ευθύνη του κράτους. Πώς είναι δυνατόν να πληρώνουν οι ομάδες τη διαιτησία των αγώνων τους;;; Είναι σαν να μας λένε, ότι είμαστε μόνοι και τρελοι που ασχολούμαστε με τον αθλητισμο, ότι δε μας στηρίζουν, ότι δεν τους αφορά η προσπάθειά μας. Επίσης σημαντικό είναι, βέβαια, και για τους διαιτητές, οι οποίοι έχουν τη διαιτησία ως ένα δεύτερο επάγγελμα και τώρα είναι σαν να τους λένε, ως το αν θα πληρωθούν κρέμεται από τις διαθέσεις των ιδιωτών.
 |
| Πώς γκένεν ατό;;; |
Οι διαιτητές στην Ά τοπική κατηγορία έχουν κυρήξει απεργία έως ότου πάρουν στα χέρια τους όλα τα χρήματα που τους οφείλονται. Τα πρωταθλήματα έχουν καθυστερήσει ήδη ένα μήνα να ξεκινήσουν και οι διαιτητές αρνούνται πεισματικά να σφυρίξουν. Η Α1 και η Α2, που υπό κανονικές συνθήκες ξεκινούν αγώνες αργότερα από το Ά τοπικό, έχουν ήδη ξεκινήσει και το τοπικό ακόμη περιμένει. Βέβαια, υπάρχει εκνευρσμός, αλλά το αίτημα των διαιτητών γίνεται κατανοητό.
Ελπίζουμε, οι αγώνες κάποτε να ξεκινήσουν. Ελπίζουμε, επίσης, το κράτος να σταματήσει κάποτε να τα φορτώνει όλα στους ιδιώτες και να αναλάβει τις ευθύνες του. Ρωτάνε αν μια μικρή ομάδα, σε μια περίοδο που οι χορηγοί δίνουν λεφτά με το σταγονόμετρο, μπορεί να ανταποκριθεί στα έξοδα;
Η μητέρα πατρίδα μας απογοητεύει για ακόμη μια φορά. Η Ελλάδα μας εμπνέει αγάπη, αλλά ταυτόχρονα μας πληγώνει. Καταστρέφεται η παιδεία, υποθάλπτεται ο αθλητισμός. Πώς έχουμε το θράσος να διαδίδουμε πως είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, όταν δεν τηρούμε το θεμέλιο ιδεώδες που μας δίδαξαν οι πρόγονοί μας: νους υγιής εν σώματι υγιή.
Επιμέλεια: Μαρία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου