Ημέρες Ιαπωνικού Κινηματογράφου - Akira Kurosawa: Ο μεγάλος Ιάπωνας σκηνοθέτης

Ημέρες Ιαπωνικού Κινηματογράφου - Akira Kurosawa: Ο μεγάλος Ιάπωνας σκηνοθέτης

Ημέρες Ιαπωνικού Κινηματογράφου διοργανώνει η Ταινιοθήκη της Ελλάδος σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ιαπωνίας, από τις 15 έως τις 17 Σεπτεμβρίου.

Θα προβληθούν επτά (7) χαρακτηριστικές ταινίες του παλαιού και νέου κινηματογράφου της Ιαπωνίας, ενώ τα θέματα θα ποικίλουν, από γκανγκστερικού ενδιαφέροντος έως κωμωδίες.

Η είσοδος στην Ταινιοθήκη θα είναι ελεύθερη, αλλά ο αριθμός θέσεων περιορισμένος.

Αστυνομικές:

-Σημείο Βρασμού

-Κόκκινο Μαντήλι

-Βίαιος Μπάτσος

Μεταπολεμική Ιαπωνία:

-Οι θερμές πηγές του Ακίτσου

-Ο άνθρωπος που σήκωσε καταιγίδα

Τοπικές παραδόσεις:

-Η μπαλάντα του Ναραγιάμα

Κωμωδία:

-Θα πάρετε κάτι;

Την κωμωδία, καθώς και τις ταινίες «Βίαιος Μπάτσος» και «Σημείο Βρασμού» υπογράφει ο Takeshi Kitano, Ιάπωνας σκηνοθέτης, κωμικός, τραγουδιστής, ηθοποιός, σκηνοθέτης, ποιητής, ζωγράφος και σεναριογράφος. Πολυτάλαντος, ο ίδιος φέρει τον τίτλο του «πραγματικού συνεχιστή του Akira Kurosawa» από το ιαπωνικό περιοδικό κινηματογράφου, Nagaharu Yodohawa.

Σημειώνεται ότι ο Takeshi σπούδασε μηχανική και η πρώτη του δουλειά ήταν συντηρητής ασανσέρ σε strip club.

Akira Kurosawa

Στο σημείο αυτό, και με αφορμή τις Hμέρες Iαπωνικού Kινηματογράφου, θα αναφερθώ στον Ιάπωνα Παγκοσμίου φήμης σκηνοθέτη, Akira Kurosawa.

Γεννήθηκε στις 23/3/1910, έζησε και τους δύο παγκοσμίους πολέμους και μεγαλούργησε στη μεταπολεμική περίοδο. Επηρέασε με το έργο του μεγάλους σκηνοθέτες και καλλιτέχνες της Δύσης, γυρίζοντας πάνω από 30 φιλμ, με την εξαιρετική σκηνοθετική του δεινότητα, προσφέροντας πάρα πολλά στην ιστορία και την τεχνική του παγκόσμιου κινηματογράφου.

Η πρώτη του ταινία (Sugata Sanshiiro), με θέμα το τζούντο, γυρίστηκε το 1943 όταν ακόμη μαθήτευε στο πλευρό του σκηνοθέτη Yamamoto Kajiro. Στα επόμενα χρόνια το έργο του υφίσταντο υπό τον αυταρχισμό και τη λογοκρισία της ιαπωνικής κυβέρνησης, αν και ο ίδιος τασσόταν με την αριστερά και είχε διάχυτο το αίσθημα της αντίδρασης, αλλά και τις μνήμες, καθώς και βιώματα του πολέμου.

Η πρώτη μεταπολεμική του ταινία με τίτλο «Δεν λυπόμαστε τη νεολαία μας» γυρίστηκε το 1946, μόλις ένα χρόνο μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με θέμα τη μεσοπολεμική Ιαπωνία και την Ιαπωνία του Β΄ Π. Π. (1930-1946).

Η ταινία πραγματευόταν την ιστορία του φοιτητή Νογκέ και της Ιούκιε, της θυγατέρας του πρύτανη του πανεπιστημίου Κιότο. Ο Νόγκε ανήκει στο αριστερό κίνημα φοιτητών και επιδιώκει να σώσει το πανεπιστήμιο από την προσπάθεια της κυβέρνησης να εμποδίσει την ελευθερία λόγου, ώστε να ελέγχει έτσι την κοινή γνώμη (σας θυμίζει κάτι…??? Η καμπάνα χτυπάει για την κατάργηση του ασύλου…!!!). Η Ιούκε αγνοεί την πραγματικότητα, ωστόσο αργότερα καταλαβαίνει πως πρέπει να αγωνιστεί. Μέσα από πολλά γεγονότα ερωτεύεται και συγκατοικεί με τον Νόγκε, ο οποίος βαθιά αντιστασιακός δολοφονείται από την αστυνομία στη φυλακή. Η Ιούκε μένει μόνη, προσπαθώντας να μην λυπάται για τη ζωή της.

Η ταινία-σταθμός στην καριέρα του Kurosawa έφερε τίτλο «Ρασομόν» (ή αλλιώς «Η Γκέισα κι ο Σαμουράι») και του χάρισε τον «Χρυσό Λέοντα» στο κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Βενετίας το 1951, ενώ μέχρι και σήμερα παραμένει ένα από τα δέκα καλύτερα φιλμ της ιστορίας του κιν/φου.

Σύμφωνα με τους κινηματογραφικούς ιστορικούς, είναι η πρώτη φορά που η κάμερα γυρίζει και «βλέπει» κατ' ευθείαν τον ήλιο. Ο ήλιος είναι παρόν στα φλασ-μπακ, αλλά σε παροντικό χρόνο τα πλάνα στολίζει η βροχή, γεγονός εξαιρετικά σημαδιακό και για την ψυχοσύνθεση των ηρώων του Kurosawa. Πρόκειται για 3 μάρτυρες στο ίδιο έγκλημα οι οποίοι δίνουν διαφορετικές καταθέσεις απέναντι στο βιασμό μιας γυναίκας και τη δολοφονία του συντρόφου της.

«Προκειμένου να προστατευτούν από την καταρρακτώδη βροχή, ένας χωρικός κι ένας ιερέας, βρίσκουν καταφύγιο κάτω από την σκέπη της θεόρατης πύλης του Ρασομόν, όταν ένας ακόμη διαβάτης τους προσεγγίζει αναζητώντας κι αυτός απάγκιο. Περιμένοντας να κοπάσει η καταιγίδα, θα καταπιαστούν με το σκανδαλώδες έγκλημα που πρόσφατα έλαβε χώρα στο κοντινό δάσος, όταν ένας ευγενής σαμουράι βασανίστηκε μέχρι θανάτου, η σύζυγος του βιάστηκε και βασικός ύποπτος για το φονικό από τις αστυνομικές αρχές έχει κριθεί ένας περιβόητος στην περιοχή ληστής. Με νωπές τις μνήμες από τις καταθέσεις στην δίκη, του ξυλοκόπου που εντόπισε το πτώμα, του άξεστου συλληφθέντα Ταζομάρου, της βιασμένης χήρας πλέον και του πνεύματος, μέσω της προσέγγισης ενός μέντιουμ του νεκρού συζύγου της, οι τρεις άντρες θα προσπαθήσουν να προσεγγίσουν την αλήθεια…»(απόσπασμα από: cine.gr)

επιμέλεια: Μίνα