Για τις παλίες αγάπες ΜΗ μιλας...

Για τις παλίες αγάπες ΜΗ μιλας... 

 Για ανόητες αγάπες και ανόητα φιλιά μας τραγούδησαν χθες το βράδυ από το στάδιο ΟΑΚΑ οι Πυξ Λαξ, σε μια συναυλία μαζικής προσέλευσης, με υπογραφή τις υπέροχες φωνές του Μπάμπη Στόκα και του Φίλιππου Πλιάτσικα, στα πλαίσια των 5 συναυλιών για το καλοκαίρι του 2011, που σηματοδοτούν την επανασύνδεση της μπάντας.

Αφιερωμένο στον Μάνο Ξυδούς, αλλά και στους 12 νεκρούς στη ναυτική βάση στην Κύπρο, το χθεσινό live για ‘μένα, αλλά και για όλους τους παρευρισκόμενους πιστεύω ήταν από τα πιο μαγευτικά. Με τραγούδια από τη δεκαετία του ’90, μέχρι και πρόσφατα μας ταξίδεψαν σε ένα ερωτικό, μαγικό ατμοσφαιρικό κόσμο, κόσμο ενθύμησης για τους παλιούς φανς και ενθουσιασμού για τους πιο νέους.

Η απουσία του Ξυδούς, εμπνευστή και ηθικού αυτουργού των Πυξ Λαξ ήταν εμφανής, αλλ'α θα τον έχουμε πάντα στο μυαλό, στις καρδιές και στα αυτιά μας που θα αντηχεί η φωνή του.

Η αλήθεια είναι πως περίμενα (με ανυπομονησία) να συγκινηθώ, να κλάψω και να βγάλω πολλά έντονα συναισθήματα. Όμως το mood και η αύρα, η ευχάριστη νοσταλγική διάθεση του κοινού και η δυναμικότητα στο κέφι, δεν με άφησε να εφησυχαστώ στα αναμενόμενα.

Όπως και να ‘χει, ήταν μια συναυλία που θα θυμάμαι για πολύ καιρό….

Είσαι το πιο λευκό χρώμα 
της σκέψης μου

ένα παιδί που περπατάει 
με τα χέρια

μια γυναίκα που 
τ ' όνειρό της σκότωσε

και πριν το μάθουν όλοι 
το 'στειλε στ' αστέρια.

Είσαι το πιο λευκό χρώμα 
της σκέψης μου

ένα τραγούδι που πάντα 
τρόμαζα να γράψω

η μυρωδιά μιας 
ξεχασμένης θάλασσας

που βρέχει μόνο αυτά 
που ήθελα να κάψω.

Αν θέλεις να  με βρεις

να παίζεις, να νιώθεις, να ζεις.

Αν πάλι δε μπορείς

μη φύγεις, μη χαθείς.

Κι αν η σιωπή που τριγυρνάει 
στην ομορφιά σου

στο τέλος δέσει 
την οργή σου με βροχή

και γίνει στίχος που 
ξεχνάει τ' όνομά σου

κι έρχεται πάλι όταν 
έρχεσαι κι εσύ.

Θα είσαι πάντα 
το λευκό χρώμα 
της σκέψης μου

ένα παιδί που 
περπατάει με τα χέρια

μια γυναίκα που τ' όνειρό 
της σκότωσε

και πριν το μάθουν όλοι
το 'στειλε στ' αστέρια.

Αν θέλεις να  με βρεις

να παίζεις, να νιώθεις, να ζεις.

Αν πάλι δε μπορείς

μη φύγεις, μη χαθείς.

Αν θέλεις να  με βρεις

να παίζεις, να νιώθεις, να ζεις.

Αν πάλι δε μπορείς

μη φύγεις, μη χαθείς.

αφιερωμένο...

Επιμέλεια: Μίνα