Κρατάς στα χέρια σου ένα νόμισμα. Το πετάς στον αέρα και περιμένεις να προσγειωθεί στο χέρι σου με μια από τις δυό του όψεις: κορώνα ή γράμματα. Όμως, όσο το νόμισμα βρίσκεται στον αέρα, πριν αφήσεις την τύχη να καθορίσει το αποτέλεσμα, εσύ μέσα σου έχεις πάρει την απόφαση, έχεις διαλέξει ποια από τις δυο πλευρές θέλεις...

Αυτό το blog το διαχειρίζονται δύο άτομα διαφορετικά μεταξύ τους: η Μαρία και η Μίνα. Η Μαρία διαλέγει κορώνα, η Μίνα γράμματα. Και αυτό το blog είναι μια οντότητα που δημιουργείται από τη συνένωση των δύο όψεων του ίδιου νομίσματος, του πιο ανεκτίμητου νομίσματος, της ζωής.

Κυριακή 10 Ιουλίου 2011

Καλοκαίρι= πάμε γι' άλλα

Το σημερινό κείμενο είναι μία ακόμη αναπάντεχη σύνθεση συμβατικά ασύνδετων μεταξύ τους πραγμάτων:  της συναυλίας των Υπόγειων Ρευμάτων στις 4 Ιουλίου στην Τεχνόπολη, της έκθεσης «Arrrgh! Σημεία και Τέρατα στη μόδα» στο Μουσείο Μπενάκη και κάτι ακόμα, που σας το αφήνω για εκπληξούλα.  

Τα Υπόγεια Ρεύματα είναι ένα συγκρότημα το οποίο αντικατοπτρίζεται επακριβώς από το όνομά του, είναι μια ήρεμη δύναμη της ελληνικής μουσικής. Η μπάντα υπάρχει από το 1992. Έκτοτε, έχει κυκλοφορήσει 8 άλμπουμ και έχει συμμετάσχει σε άλλα 5. Τα Υπόγεια Ρεύματα έχουν συνεργαστεί με μεγάλους καλλιτέχνες, όπως ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Γιώργος Νταλάρας και ο Θάνος Μικρούτσικος. 




Βέβαια, εγώ θεωρώ και τους ίδιους μεγάλους καλλιτέχνες. Η μουσική τους μπορεί να μην σε ωθεί να «χτυπιέσαι», μπορεί να μη σου δημιουργεί την ευφορία που σου προκαλεί η μουσική των Locomondo, αλλά σε ταξιδεύει στον εσωτερικό και τον εξωτερικό σου κόσμο. Τα περισσότερα από τα τραγούδια τους βασίζονται στον στίχο και όχι στη μουσική. Μάλιστα, τα Υπόγεια Ρεύματα έχουν μελοποιήσει και ποιήματα μεγάλων ποιητών, όπως ο Καρυωτάκης ή ο Κωστής Παλαμάς. Συνεπώς, οι στίχοι είναι εκείνο το συστατικό των τραγουδιών τους στο οποίο ο ακροατής θα πρέπει να επικεντρώσει. Η μουσική είναι σαν μια όμορφη μελωδία που περιβάλει λόγια. Αυτά τα λόγια των Υπόγειων Ρευμάτων είναι που τους καθιστούν ξεχωριστούς, αφού εμπεριέχουν μια βαθειά, φιλοσοφημένη αλήθεια, μια μυστήρια γνώση της ζωής.

Ξεφεύγοντας λίγο από το χώρο της μουσικής, θα ήθελα να μεταφερθούμε σε έναν άλλο καλλιτεχνικό χώρο: αυτόν των εικαστικών. Η έκθεση «Arrrgh, που το Μουσείο Μπενάκη φιλοξενεί μέχρι και τις 31 Ιουλίου, είναι αντάξια μεγάλων εκθέσεων του εξωτερικού. Η ομάδα ATOPOS που τη διοργανώνει έχει κάνει εξαιρετική δουλειά.
Η έκθεση είναι μια παρουσίαση ρούχων μόδας, τα οποία παραμορφώνουν με τη βοήθεια των υφασμάτων το ανθρώπινο σώμα και το καθιστούν τερατώδες. Τα ρούχα αυτά, τα οποία μοιάζουν περισσότερο με κουστούμια, έχουν δημιουργηθεί με απίστευτη φαντασία και μεράκι. Πέρα από την προσεγμένη και καλοσχεδιασμένη όψη των ρούχων, μεγάλο ρόλο παίζουν και τα υφάσματα που έχουν χρησιμοποιηθεί. Τα υφάσματα είναι εκείνα που συντελούν καθοριστικά στο να προκαλέσουν τα «κοστούμια» στο θεατή της έκθεσης πραγματικό τρόμο.  Παρότι όλα εκθέτονται πάνω σε κούκλες, είναι τόσο ζωηρά που νομίζεις πως σε λίγο θα αποκτήσουν ζωή και θα αρχίσουν να σε κυνηγούν, να σε καταδιώκουν.
Προσωπικά είχα καιρό να δω κάτι τόσο ενδιαφέρον στο κομμάτι των εικαστικών. Η έκθεση ακολουθεί τη σύγχρονη τάση που θέλει τη μόδα να παραμορφώνει το ανθρώπινο σώμα (θαυμαστό παράδειγμα οι αμφιέσεις της Lady Gaga), αλλά και ξεφεύγει από αυτό παρουσιάζοντας ένα θέαμα αυθεντικό, το οποίο είναι αποτέλεσμα συνδυασμού ταλέντου και δουλειάς εκ μέρους των δημιουργών.




Έχοντας παρευρεθεί και στη συναυλία των Υπόγειων Ρευμάτων, αλλά και στην έκθεση «Σημεία και Τέρατα στη μόδα», θα υπογραμμίσω το έντονο συναίσθημα που μου προκάλεσαν αυτά τα δύο και θα αναφέρω τις σκέψεις στις οποίες με έβαλαν.
Η μουσική ερεθίζει την ακοή και οξύνει την αισθητική μας μέσω αυτής. Τα εικαστικά και η υψηλή μόδα την οξύνουν μέσω της όρασης και της αφής. Όπως και να χει, η τέχνη είναι κάτι που ρέει μέσα μας και μας κατακλύζει. Ίσως να μη μας αφήνει κάτι ιδιαίτερο, κάποιο πολύ συγκεκριμένο μήνυμα. Και μόνο με το να ασχοληθούμε με την τέχνη, όμως, αυτομάτως γινόμαστε πιο εκλεπτυσμένοι, πιο ντελικάτοι ως άνθρωποι. Η τέχνη, αλλά και γενικότερα κάθε είδους εμπειρία που ξεφεύγει από την τετριμμένη καθημερινότητα, μας  γεμίζει με εικόνες, με σκέψεις, με ιδέες, με εμπειρίες. Στη συνέχεια όλα αυτά έρχονται να δέσουν με την ήδη υπάρχουσα διαμορφωμένη προσωπικότητά μας και την ανανεώνουν. Εμπνεόμαστε, δημιουργούμε και ανανεωνόμαστε. Γινόμαστε λίγο καλύτεροι, κάνοντας ταυτοχρόνως λίγο καλύτερο και τον κόσμο γύρω μας, γιατί μπορούμε να του προσφέρουμε πράγματα, εκτιμούμε αυτά που εκείνος μας προσφέρει και αντιλαμβανόμαστε και διεκδικούμε αυτά που δεν μας προσφέρει.
Σκοπός, βέβαια, πάντοτε είναι οι διάφορες εκθέσεις, συναυλίες κτλπ να φέρουν κάποια επίδραση πάνω μας, να μας οδηγούν δηλαδή στο να δημιουργήσουμε και μεις. Καλλιτέχνες όχι δε μπορούμε όλοι μας να γίνουμε, αλλά είναι ωραίο ο καθένας να δημιουργεί στον τομέα που εκείνος επιλέγει.
Είναι καλοκαίρι, ξεκουραζόμαστε από τη βαρυχειμωνιά και αναθεωρούμε τη σαιζόν που έχει περάσει. Ας γεμίσουμε τα πνευμόνια μας με καθαρό αέρα για να μπορέσουμε να επιστρέψουμε δριμύτεροι και δημιουργικότεροι στην μετά-διακοπών περίοδο. 


Επιμέλεια: Μαρία

1 σχόλιο:

κορωναγραμματα είπε...

kai ta 2 events itan poli wrea... oso g to thema tis texnhs kai ths ebnefshs... inspired people are better people

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...