Κρατάς στα χέρια σου ένα νόμισμα. Το πετάς στον αέρα και περιμένεις να προσγειωθεί στο χέρι σου με μια από τις δυό του όψεις: κορώνα ή γράμματα. Όμως, όσο το νόμισμα βρίσκεται στον αέρα, πριν αφήσεις την τύχη να καθορίσει το αποτέλεσμα, εσύ μέσα σου έχεις πάρει την απόφαση, έχεις διαλέξει ποια από τις δυο πλευρές θέλεις...

Αυτό το blog το διαχειρίζονται δύο άτομα διαφορετικά μεταξύ τους: η Μαρία και η Μίνα. Η Μαρία διαλέγει κορώνα, η Μίνα γράμματα. Και αυτό το blog είναι μια οντότητα που δημιουργείται από τη συνένωση των δύο όψεων του ίδιου νομίσματος, του πιο ανεκτίμητου νομίσματος, της ζωής.

Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΦΡΙΚΙΑ ΤΟΥ ΤΣΙΡΚΟΥ

Αν η αξία ενός καλλιτέχνη φαίνεται στο χειροκρότημα, τότε μάλλον οι Tiger Lillies αξίζουν πολύ… Το θέατρο Batminton το Σάββατο 2 Ιουλίου 2011, μετά το τέλος του Freakshow, κατακλύστηκε από ένα χειροκρότημα ευχαρίστησης. Μπορούσες να νιώσεις την έντονη ενέργεια του κοινού στο κορμί σου. Οι Tiger Lillies αδιαμφισβήτητα μας άφησαν λίγο από το απόθεμα της ψυχής τους. Τα έδωσαν όλα …

Το Freakshow είναι μια παράσταση που βασίζεται στο ομώνυμο CD του συγκροτήματος Tiger Lillies. Πρόκειται για ένα κυριολεκτικό Freakshow, αφού στη σκηνή εμφανίζονται παιχνιδιάρηδες νάνοι, έντρομοι μίμοι που εμφανίζουν και εξαφανίζουν πράγματα, γυναίκες-λάστιχα, ακροβάτες. Τα τρία μέλη του γκρουπ παίζουν ζωντανά μουσική, χρησιμοποιώντας με ευχέρεια διάφορα όργανα ο καθένας (παίζουν ακόμη και πριόνι!!!), ενώ γύρω τους λαμβάνει μέρος ένα αληθινό καρναβάλι που χορεύει, γλεντά αλλά συνάμα αναδύει μια γλυκιά θλίψη. Η παράσταση είναι απόλυτα καλοδουλεμένη και καλοστημένη, είναι γεμάτη από ταλαντούχους ανθρώπους όλων των ηλικιών και έχει μια αξιοσημείωτη επιρροή στο κοινό.


Οι στίχοι των τραγουδιών κρύβουν βαθιά νοήματα. Η μουσική σε ταξιδεύει σε παλιές εποχές, σε μεταφέρει σε ένα τσίρκο ή σε ένα καμπαρέ ασφυκτικά γεμάτο με καπνό. Τα φρικιά εμφανίζονται μπροστά σου θέλοντας να προκαλέσουν την έκπληξή σου, αλλά η στίχοι σου ψιθυρίζουν στο αυτί να μην ξεχνάς ότι τελικά το φρικιό είσαι εσύ. Μέσα από αυτό το θέαμα, το γεμάτο όμορφα κορμιά και όμορφες φωνές, προκαλείται το ερώτημα: τελικά ποιος είναι ο περίεργος, τα φρικιά ή εκείνοι που αποκαλούν τους άλλους φρικιά;

Εγώ έρχομαι να προσθέσω μερικές ακόμη ερωτήσεις στο μυαλό του προβληματισμένου ή μη αναγνώστη: Ο διαφορετικός είναι απαραίτητα και αποκλεισμένος, κλειδοαμπαρωμένος στο γυάλινο πύργο του; Το διαφορετικό έργο μπορεί να προβάλλεται μόνο σε μικρά θέατρα, σε χωμένα κουτούκια; Η διαφορετικότητα απευθύνεται μόνο στη διαφορετικότητα και συντηρείται μόνο από τη διαφορετικότητα;

Φυσικά και όχι. Το Freakshow, για παράδειγμα, είναι μια ακριβή παραγωγή, που προβάλλεται σε ένα τεράστιο θέατρο και κοστίζει 35 ευρώ σε εποχή κρίσης. Δεν προβαλλόταν μέσα από αυτό μια δήθεν διαφορετικότητα, αλλά μια αληθινή, αυθεντική μοναδικότητα χαμένη μέσα στα ανοίκεια στο αλλιώτικο μάτια του κόσμου. Η αληθινή διαφορετικότητα, αυτή που πηγάζει από μια εσωτερική επιλογή και συνειδητοποίηση και όχι αυτή που οφείλεται σε ένα κόμπλεξ, μπορεί να σταθεί και να φανεί παντού, χωρίς να έχει κάτι να φοβηθεί.

Δε χρειάζεται να έχεις έξι χέρια, σαν το αγόρι από το Freakshow, ή να χεις τρεις καρδιές, σαν την παχουλούλα Ρόζα της παράστασης, για να σαι διαφορετικός. Μπορεί να φοράς κουστούμι και να είσαι ένας στην τρίχα κύριος, αλλά η διαφορετικότητά σου να είναι τόσο ισχυρή που να σε βοηθά να ξεχωρίζεις από τους γύρω σου.

Όλοι μας είμαστε διαφορετικοί. Δεν είμαστε εργοστασιακά προϊόντα, δεν είμαστε καρμπόν. Το θέμα είναι να συνειδητοποιούμε τη διαφορετικότητά μας, να την κάνουμε δύναμη και να την αξιοποιούμε. Ο κόσμος μας χρειάζεται, έχει ανάγκη την τόλμη μας. Φωνάξτε, ουρλιάξτε μέσα σας και έξω από σας, χωρίς να φοβάστε για τη γνώμη των άλλων και θα δείτε πόσο καλύτερα θα νιώσετε, πόσο πιο όμορφο θα κάνετε αυτόν τον κόσμο. Εξάλλου, όλοι φρικιά είμαστε, άσχετα αν κάποιοι προσπαθούν να το κρύψουν με νύχια και με δόντια…


Η Ελλάδα συνεχίζει να είναι μια παραδοσιακή κοινωνία. Όμως, τώρα που σιγά σιγά οι μάσκες πέφτουν, που τα πράγματα στενεύουν, οι φρέσκιες ιδέες, που πάντοτε προκύπτουν από τα μυαλά που τολμούν να σκέφτονται διαφορετικά, είναι αναγκαίες. Χρειαζόμαστε νέες διεξόδους για να επιβιώσουμε, ή να ζήσουμε καλύτερα. Οι παλιοί τρόποι μας οδήγησαν στο αδιέξοδο, ας βρούμε νέους. Συσχετίζω το θέμα της διαφορετικότητας με το σύγχρονο ελληνικό πρόβλημα, διότι πιστεύω ότι η διαφορετικότητα και η εφευρετικότητα, η καινοτομία που αυτή συνεπάγεται, μπορεί να λύσει μικρά και μεγάλα προβλήματα, ατομικά και συλλογικά. Οι Tiger Lillies σίγουρα θα συμφωνούν με αυτή τη συσχέτιση, αφού έμπρακτα έδειξαν πως συμμερίζονται το ελληνικό πρόβλημα, παίζοντας μουσική για τους Αγανακτισμένους της πλατείας Συντάγματος (το βίντεο της μίνι συναυλίας μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ http://www.tigerlillies.com/ )


Για να κλείσουμε ευχάριστα, ας ακούσουμε το εισαγωγικό κομμάτι του Tiger Lillies Freakshow:

Επιμέλεια: Μαρία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...