Κρατάς στα χέρια σου ένα νόμισμα. Το πετάς στον αέρα και περιμένεις να προσγειωθεί στο χέρι σου με μια από τις δυό του όψεις: κορώνα ή γράμματα. Όμως, όσο το νόμισμα βρίσκεται στον αέρα, πριν αφήσεις την τύχη να καθορίσει το αποτέλεσμα, εσύ μέσα σου έχεις πάρει την απόφαση, έχεις διαλέξει ποια από τις δυο πλευρές θέλεις...

Αυτό το blog το διαχειρίζονται δύο άτομα διαφορετικά μεταξύ τους: η Μαρία και η Μίνα. Η Μαρία διαλέγει κορώνα, η Μίνα γράμματα. Και αυτό το blog είναι μια οντότητα που δημιουργείται από τη συνένωση των δύο όψεων του ίδιου νομίσματος, του πιο ανεκτίμητου νομίσματος, της ζωής.

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Κοινή γνώμη-Οργή-Προπαγάνδα

Κοινή γνώμη-Οργή-Προπαγάνδα
(άρθρο γνώμης)



Ο άνθρωπος είναι ένα ον που δοκιμάζει πολλά συναισθήματα στη διάρκεια της μικρής ζωής του. Άλλα πιο έντονα, άλλα πιο ήπια, κάποια αδιάφορα και κάποια που τον κάνουν να διαταράσσει με περίσσεια, πράγματι, ευχαρίστηση την κανονικότητα του.
Αυτό το συναίσθημα που με κάνει χωρίς δεύτερη σκέψη να σπάω όλα τα δεσμά της συμβατικής, καθ' όλα, ζωής μου είναι η οργή. 
Δεν περίμενα ποτέ να νιώσω μια τέτοια οργή και τέτοια λύπη...
Είναι τόσο αντιφατικό και έντονο που το μόνο που μου βγαίνει να κάνω είναι να αντιδράσω και να μείνω έκπληκτη με όσους -πράγματι φρικτό- κάθονται σπίτι τους.


Σήμερα, λοιπόν, στα πλαίσια της συμβατικής δουλειάς μου άκουσα τις προγραμματικές δηλώσεις του Πρωθυπουργού (ντρέπομαι και μόνο που το γράφω) Λουκά Παπαδήμου. Πραγματικά, δεν ξέρω αν ποτέ ξανά θα νιώσω τέτοια απαξίωση. 
Μας τον παρουσιάζουν ως εθνικό σωτήρα, έναν άνθρωπο που δεν έχει προκύψει με εκλογές, δεν έχει καμιά νομιμοποίηση αλλά μόνο τη βούλα μιας συναίνεσης ενός σοσιαλδημοκράτη, ενός λαϊκιστή και ενός φασίστα. (θα χαρακτηρίζω όσο θέλω, εδώ επιτρέψαμε στους ξένους να μας γράφουν και να μας κράζουν) 


Και αυτό εμείς το δεχόμαστε; Δεν θέλω να μου επιβάλλουν κανένα σωτήρα, πραγματικά. Βαρέθηκα να με σώζουν 2 χρόνια... Να μου επιβάλουν χαράτσια στο όνομα μιας δόσης, η οποία ξεπληρώνει όχι μισθούς και συντάξεις όπως θέλουν να λένε αλλά τα τοκοχρεολύσια.


Άκουγα, λοιπόν αυτό το ανθρωπάκι (ναι αυτόν που μαγείρεψε τα νούμερα για να μπούμε στο ευρώ παράνομα), που μας το έπαιζε ταπεινός και τώρα με μοναδική νομιμοποίηση ένα 55% αποδοχής από την "κοινή γνώμη"* που του έδωσαν οι ανεξάρτητες (μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου) δημοσκοπήσεις των ανεξάρτητων (μα φυσικά) ελληνικών μέσων βγήκε και μίλαγε καρμπόν (μέχρι και στο ύφος) με τον πάλαι πότε (τρολ) ΓΑΠ. 
PROPAGANDA 

"H Ελλάδα βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι, καθώς διακυβεύεται η παραμονή της στο ευρώ", είπε ο Έλληνας τραπεζίτης και προσέθεσε, σαν άλλος Γιώργος, "πρέπει να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη στις δικές μας δυνάμεις".


Και συνέχισε, μιλώντας σαν να τον διάλεξε το εκλογικό σώμα, για παιδεία, για υγεία, για τουρισμό, για επενδύσεις, για... κάτσε ωρή γλάστρα. Ποιος σε διάλεξε να τα κάνεις όλα αυτά; Για μια δανειακή σύμβαση σε έχουν εκεί και όχι στο χρονοντούλαπο. Διακυβεύεις που διακυβεύεις το μέλλον μου με τη συμφωνία που πας να επικυρώσεις. Τουλάχιστον κάνε αυτό για το οποίο σε διορίσανε και σε στήσανε (κυριολεκτικά) και άσε τα υπόλοιπά ήσυχα. 


Τέτοια οργή, ντροπή και θλίψη... Κοροϊδία... Να μου το παίζει εθνικός ηγέτης ο κάθε τυχοδιώκτης.
Και φυσικά, έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο ήδη. Ούτε τα προσχήματα για μια εβδομάδα δεν κράτησε και έσπευσε να αυξήσει τις δυνάμεις καταστολής για τις ημέρες του Πολυτεχνείου. Με ποιόν τα βάζεις; Με τους φοιτητές; Με την ιστορία του Πολυτεχνείου; Ποιος είναι ο εχθρός σου; Ό,τι κάνει την καρέκλα σου να τρίζει.
Μέχρι χτες δεν σε ήξερε κανένας πέρα από τους τραπεζίτες φίλους σου τους οποίους έσπευσες να προστατέψεις εστιάζοντας στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα  και τονίζοντας: "Βασική προτεραιότητα είναι η διασφάλιση της ρευστότητας των τραπεζών".


Τώρα που το σύνθημα ΨΩΜΙ (γιατί πλέον και αυτό θα το στερηθούμε), ΠΑΙΔΕΙΑ (νόμος Διαμαντοπούλου), ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (δημοκρατική εκτροπή και κυβέρνηση χωρίς εκλογές) είναι πιο ΕΠΙΚΑΙΡΟ από ποτέ, πρέπει όλοι να σκεφτούμε δύο φορές με ποιον είμαστε και δυστυχώς (ευτυχώς) δεν υπάρχει μέση λύση (για τους αισιόδοξους σοσιαλδημοκράτες και δημοκράτες) σε μια κοινωνία συμφερόντων και τάξεων και έναν κόσμο που ισχύει το δίκαιο το ισχυρού.
 Και μιας και σε δυο μέρες έχουμε ραντεβού στους δρόμους είναι πιο εύστοχο από ποτέ το σύνθημα: 
"ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ"




*ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ: Ο ηγεμονικός ιδεολογικός μηχανισμός σε μια κοινωνία τον οποίο διαμορφώνει όποιος έχει το πάνω χέρι. Αυτό ξέρω εγώ... Αυτό βλέπω..
Εγώ δεν είμαι φαν της έννοιας κοινή γνώμη. Θεωρώ πως δεν είναι δόκιμος όρος. Σε μια κοινωνία συμφερόντων, τα οποία είναι διαφορετικά και εκπροσωπούνται διαφορετικά από τάξη σε τάξη, αλλά και από άνθρωπο σε άνθρωπο θεωρώ ότι δεν υπάρχει κοινή γνώμη. Δηλαδή ποιο ακριβώς είναι το κοινό σημείο στη γνώμη τη δική σου και στη γνώμη του επιχειρηματία δίπλα σου; Ή του βολεμένου; Ή του συντηρητικού;


Βασικά καλημέρα σας! Ώρα να ξυπνήσουμε!


επιμέλεια: Μίνα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...