Κρατάς στα χέρια σου ένα νόμισμα. Το πετάς στον αέρα και περιμένεις να προσγειωθεί στο χέρι σου με μια από τις δυό του όψεις: κορώνα ή γράμματα. Όμως, όσο το νόμισμα βρίσκεται στον αέρα, πριν αφήσεις την τύχη να καθορίσει το αποτέλεσμα, εσύ μέσα σου έχεις πάρει την απόφαση, έχεις διαλέξει ποια από τις δυο πλευρές θέλεις...

Αυτό το blog το διαχειρίζονται δύο άτομα διαφορετικά μεταξύ τους: η Μαρία και η Μίνα. Η Μαρία διαλέγει κορώνα, η Μίνα γράμματα. Και αυτό το blog είναι μια οντότητα που δημιουργείται από τη συνένωση των δύο όψεων του ίδιου νομίσματος, του πιο ανεκτίμητου νομίσματος, της ζωής.

Κυριακή 10 Απριλίου 2011

Δύο λόγια για τις προθέσεις μας (Μίνα και Μαρία)


Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Ήρθε, λοιπόν, η ώρα να κρίνουμε και να κριθούμε δημοσίως. Δημοσιογράφοι θα γίνουμε (ελπίζουμε τουλάχιστον) και η κριτική είναι κάτι με το οποίο οφείλουμε να είμαστε εξοικειωμένοι. Επίσης, θεωρώ ανάγκη να μπορούμε πάντοτε να ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον εαυτό μας. Το μπλογκ στην παρέχει αυτή τη δυνατότητα, εφόσον είναι διαδραστικό. Ο καθένας μπορεί ελεύθερα να διαφωνήσει μαζί σου και εσύ τότε πρέπει να υπερασπιστείς όσα έχεις γράψει. Σε αυτόν τον τομέα είναι καλύτερο από οποιοδήποτε άλλο μέσο, γιατί εισπράττεις την αντίδραση των άλλων και μαθαίνεις να τους απαντάς.
Για εμένα τούτο το μπλογκ είναι μια εξάσκηση. Χρόνια γράφω διάφορα κείμενα, τα οποία, όμως, δεν απευθύνονται σε κανέναν, παρά μόνο στον εαυτό μου. Καιρός, λοιπόν, να απευθυνθώ και σε κανέναν άλλο J. Πέρα απ’ αυτό, το μπλογκ αποφάσισα να το φτιάξω για την πλάκα μου. Για να μπορώ, δηλαδή, να έχω ένα χώρο δικό μου στο ιντερνέτ (χωρίς το οποίο δεν μπορώ πλέον να ζήσω, γιατί μου έχει γίνει εξάρτηση) και να τον διαμορφώνω όπως θέλω, βάζοντάς του εικόνες, χρώματα, τραγούδια της επιλογής μου. Είναι μια ευκαιρία που τώρα μου δίνεται και θέλω να την αρπάξω, επειδή αργότερα πιάνοντας δουλειά δεν θα διαλέγω εγώ το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα δημοσιεύονται τα κείμενά μου.

ΠΡΟΣ ΤΙ ΤΟ ΚΟΡΩΝΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ;
Κορώνα-Γράμματα. Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Κάθε πράγμα έχει δύο όψεις και εμείς εδώ θα προσπαθήσουμε να παρουσιάζουμε και τις δύο σε κάθε θέμα. Είμαι της άποψης ότι δεν υπάρχει τίποτε το απόλυτο, τίποτε το τέλειο και έτσι και κάθε θέμα θα πρέπει να εξετάζεται με βάση αυτή τη λογική.
Κορώνα-Γράμματα είναι δύο λέξεις χωρίς καμία νοηματική και γραμματική συγγένεια. Εμείς, οι κάτοχοι αυτού του μπλογκ, είμαστε δύο κοπέλες, δυο άτομα τελείως διαφορετικά μεταξύ τους, και όμως συμμετέχουμε μαζί στον ίδιο ιστότοπο, οι ιδέες μας παρουσιάζονται η μία κάτω από την άλλη, σαν ένα νόμισμα.
Ακόμη, το κορώνα-γράμματα είναι ταυτισμένο με την έννοια του χρήματος. Το χρήμα είναι η κινητήρια δύναμη της σύγχρονης καθημερινότητας και αυτό που είτε το θέλουμε είτε όχι καθορίζει τις ζωές μας. Και δεν είναι το μόνο που τις καθορίζει... Εμείς θα προσπαθήσουμε να σας θυμίσουμε κι άλλα.
Τέλος, θα πω δυο λόγια για τις λέξεις του τίτλου, την κάθε μία ξεχωριστά, διότι ως μελλοντικός δημοσιογράφος δίνω σημασία στις λέξεις και στο νόημά τους. Η κορώνα είναι στην κυριολεξία αυτό που οι βασιλιάδες φορούν στο κεφάλι τους. Περιέχει μια δόση γκλάμουρ, ένα στίγμα λάμψης. Κάθε άνθρωπος κάνει λαμπερά όνειρα, επιθυμεί την ευτυχία και την άνεση που διακρίνει τη ζωή ενός βασιλιά (που μάλλον έχει ξεφύγει από κανένα παραμύθι). Τα γράμματα στην κυριολεξία είναι εκείνα που απαρτίζουν το αλφάβητο. Παραπέμπουν στην παιδεία («μάθε παιδί μου γράμματα»), στην εγγραμματοσύνη, στη γνώση. Τα γράμματα είναι τα εφόδια μας για τη ζωή, αλλά και αυτά που μας επιτρέπουν τη ζωή μέσα στην κοινωνία, αφού μας βοηθούν να επικοινωνούμε μεταξύ μας. Χωρίς τα γράμματα δεν θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε τη σκέψη μας, να προοδεύσουμε. Άρα, το κορώνα γράμματα είναι οι δύο όψεις της καθημερινότητας. Εμείς είμαστε
κορώνα γράμματα, γιατί είμαστε πολύπλευροι, πολυδιάστατοι και αυτό μας καθιστά υπέροχους.
Διαφέρουμε από όλα τα άλλα μπλογκς, που ξεφυτρώνουν σα μανιτάρια δεξιά και αριστερά, γιατί τα λόγια μας έχουν νόημα, δεν είναι λόγια του αέρα. Μα δε βλέπεις; Ακόμη δεν αρχίσαμε και σου δικαιολόγησα τον τίτλο του μπλογκ!
ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΑΡΧΗ ΛΟΙΠΟΝ
Μαρία


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Δεν είμαι σίγουρη αν θα έπρεπε να δώσω κάποιον τίτλο σ’ αυτό που προτίθεμαι να γράψω. Προφανώς αυτό θα ήταν αναμενόμενο, εφ’ όσον θέλω να πιστεύω ότι θα γίνω δημοσιογράφος. Αλλά έστω... Αν βάλω, θα βάλω στο τέλος…
Όταν πρωτομπήκα στη σχολή, και παρ’ ότι ήταν πρώτη μου επιλογή, ακόμη δεν ήμουν και πολύ σίγουρη αν αυτό ήθελα να κάνω. Και παρ’ όλο που ξεκίνησα σχεδόν αμέσως να δουλεύω επί του αντικειμένου, εν τούτοις δεν είχα συνειδητοποιήσει ακόμη πολλά… (όχι πως τώρα τα ξέρω όλα).
Anyway, πριν από 1-2 μήνες παρακολούθηση μετά από προτροπή ενός καθηγητή μας ένα σεμινάριο για τη blog-ο-σφαίρα, του Ερευνητικού κέντρου Αθηνών. Δεν μπορώ επί τούτου να εκφέρω τη γνώμη μου, καθώς αυτό είναι το πρώτο μου blog-ο-κείμενο, ωστόσο, επιστρέφοντας στον στόχο μου, νιώθω την ανάγκη να παραδεχτώ πως αν εκτιμούσα μια φορά το επάγγελμα που προτίθεμαι να ακολουθήσω, τώρα το εκτιμώ 10. Παρακολουθώντας τους bloggers να εξηγούν γιατί δεν επέλεξαν την «κλασσική» δημοσιογραφία, κατάλαβα γιατί είναι άξιοι εκπρόσωποι της «δημοσιογραφίας των πολιτών». Οι ίδιοι μοιράστηκαν μαζί μας την εμπειρία τους και το πάθος τους για τη δύναμη του λόγου.
Το ίδιο πάθος μοιράζομαι και εγώ…
Όταν ήμουν μικρή ποτέ δεν φαντάστηκα ότι θα γινόμουν δημοσιογράφος. Το σίγουρο είναι ότι θα επέλεγα κάτι το οποίο θα μου έδινε τη δυνατότητα να μοιράζομαι τις σκέψεις και τον λόγο μου. Οι επιλογές βέβαια δεν ήταν και πολλές.
Πολιτικός; Ποτέ δεν ήμουν καλή στην υποκριτική.
Ηθοποιός; Πάντα θα μοιραζόμουν τα λόγια και τις σκέψεις κάποιου άλλου τον οποίον θα μιμούμουν.
Τραγουδίστρια; Η φωνή ποτέ δεν ήταν το δυνατό μου σημείο.
Συγγραφέας; Δεν θα μπορούσα να αντέξω έναν τέτοιο τρόπο ζωής.
Αποφάσισα, λοιπόν, να ασχοληθώ με την τέχνη του λόγου, σε προφορικό επίπεδο, όχι ως πολιτικός, και σε γραπτό, όχι ως συγγραφέας.
Η αλήθεια είναι ότι πάντοτε ήθελα να κυνηγάω την επικαιρότητα. Όποτε ήρθε και κάπως αυτόματα σε μένα να ασχοληθώ με τον «ενεργό δημοσιογραφικό λόγο». Τον λόγο εκείνο που θα ήταν προϊόν ταχύτητας, αλλά όχι προχειρότητας, και θα είχε τη δυνατότητα να προάγει τη γνώμη μου, επηρεάζοντας, αλλά όχι χειραγωγώντας συνειδήσεις.
Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι θα ήθελα να εργαστώ ως πανελίστρια, παρουσιάστρια ή καλοπληρωμένη διαστρεβλωτής της πραγματικότητας, όσο μεροληπτικό και αν ακούγεται. Αυτό είναι βέβαια ένα άλλο μεγάλο θέμα. Ωστόσο, με μια μικρή παρένθεση θα ήθελα να ξεκαθαρίσω το ρόλο του δημοσιογράφου, του ρεπόρτερ και του παρουσιαστή, καθώς θεωρώ θλιβερό να υπάρχουν εκεί έξω πολλοί που αυτοαποκαλούνται δημοσιογράφοι, για να δώσουν κύρος στα κουτσομπολιά τους, διαστρεβλώνοντας την υστεροφημία του δημοσιογραφικού λειτουργήματος.
Κλείνοντας την τελευταία παρένθεση, θα ήθελα να πω πως κατά τη γνώμη μου ο δημοσιογράφος οφείλει να παρουσιάζει την αντικειμενική όψη της πραγματικότητας, πάντα προσθέτοντας, διαχωρισμένη, τη δική του γνώμη, φιλτραρισμένη πάντα, και ξεχωρίζοντας το γεγονός από το προσωπικό σχόλιο. Ο λόγος που θεωρώ αναγκαία την προσωπική άποψη είναι διότι, χωρίς αυτή δεν παράγεται δημοσιογραφικός λόγος, αλλά απλή ροή είδησης. Γι’ αυτό και ξεκινάω το παρόν blog.
Τελειώνοντας, τελικά αποφάσισα να αφήσω άτιτλο το παρόν κείμενο….

Υ.Γ.: Θέλω να παραδεχτώ ότι το κείμενο αυτό ήταν αρχικά εδώ και καιρό γραμμένο σε χαρτί και σε πολύ πιο προσωπική μορφή. Για ευνόητους λόγους παρατίθεται ελαφρώς αλλαγμένο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν εκλείπει η εξ’ ολοκλήρου δική μου άποψη.


Μίνα


11 σχόλια:

Alexandra Tompra είπε...

Εύχομαι καλή αρχή με μακρινό τέλος και δημιουργική πορεία....
Θα ήθελα από τη μεριά μου να δώσω μία ταπεινή, αδερφική και στοργική συμβουλη στα δύο βλασταράκια...
Να είστε μέσα στην κοινωνία και να γράφετε βγαίνοντας έξω από αυτήν...
Οι ευχές μου για τα καλύτερα να σας ακολουθούν σε κάθε στιγμή της πορείας σας, να σας συντροφεύουν στα δύσκολα και να σας ενθαρρύνουν για υψηλότερα στα εύκολα...
Αλεξάνδρα Τόμπρα

κορωναγραμματα είπε...

Σε ευχαριστούμε πολύ Αλεξάνδρα μου.. Είναι πολύ σημαντικό να μας διαβάζουν άτομα σαν και εσένα:)

babis k είπε...

kalh epitixia k anoixta myala!!!!!
babis kostopoulos

κορωναγραμματα είπε...

ευχαριστούμε μπαμπά:)

κορωναγραμματα είπε...

sas euxaristoume polu gia ta kala sas logia. elpizoume sth sunexeia na boresoume na krathsoume to endiaferon sas gia na akousoume kai alla tetoia wraia sxolia :)

Unknown είπε...

ΟΜΟΛΟΓΩ ΟΤΙ ΕΞΕΠΛΑΓΗΝ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΣΑΣ ΚΕΙΜΕΝΑ.....ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ ......ΑΝ ΔΕΝ ΛΕΓΑΤΕ ΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΑΣ ΗΞΕΡΕ ΘΑ ΝΟΜΙΖΕ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΗΔΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΖΩΗΣ........ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΝΩΤΕΡΑ.....ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΜΑΡΙΩ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΥΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΑΝΗΨΙΑ ΕΧΟΥΜΕ......

κορωναγραμματα είπε...

efxaristoume poli na ste kala:)

Unknown είπε...

Συγχαρητήρια για το ωραίο σας blog. Μας κάνετε υπερήφανους. Πάντα να γράφετε χρήσιμα άρθρα.

Editor είπε...

Οταν γράφεις με τα χέρια και όχι με τα πόδια και όταν έχεις παράθυρο στον κόσμο και όχι πόρτα κλειστή στην κοινωνία και στα κελεύσματα των καιρών, κερδίζεις το δικαίωμα να ελπίζεις βάσιμα ότι εντέλει θα πάρεις αυτό που αξίζεις.
Αυτό το δικαίωμα τα έχετε ήδη κερδίσει με το σπαθί σας, χωρίς καν να χρειασθεί να παίξετε κορώνα γράμματα την αξιοπιστία σας.
Μπράβο
Νίκος Δ.

κορωναγραμματα είπε...

Na ste kala efxaristoume poli:)

κορωναγραμματα είπε...

Ευχαριστούμε πολύ για όλα. Φυσικά και γράφουμε με τα χέρια και όχι με τα πόδια και εκεί είναι που βασιζόμαστε.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...